مدل‌سازی ورزش برای توسعه و صلح

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

2 دانشجوی دکتری جامعه شناسی ورزش، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، ایران

3 دانشیار، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

10.22084/smms.2021.23095.2734

چکیده

ورزش، با ابعاد ذاتی آموزشی، فرهنگی و اجتماعی، برای گسترش طرح‌های توسعه و صلح نقش مهمی ایفا می‌نماید. بنابراین هدف پژوهش حاضر مدل‌سازی ورزش برای توسعه و صلح بود. این پژوهش، به لحاظ هدف، کاربردی و به روش آمیخته کیفی- کمی انجام شد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل ورزشکاران حرفه‌ای، مربیان و مدیران ورزشی، روانشناسان و جامعه شناسان فعال در ورزش بود. در بخش کیفی، نمونه‌های آماری بر مبنای اشباع نظری (20 نفر) و به روش گلوله برفی مصاحبه شدند و 50 شاخص استخراج گردید. پس از چهار مرحله روش دلفی فازی، 35 شاخص تأیید شد. پرسش‌نامه حاصل از بخش کیفی، توسط تحلیل عاملی اکتشافی دسته‌بندی و متغیرها شناسایی شدند. نمونه آماری بر اساس تعداد قابل کفایت جهت مدل‌سازی در نرم‌افزار PLS به میزان 10 برابر ابعاد ترسیم شده در مدل مفهومی برآورد شد و بر اساس تعداد 35 متغیر پنهان، 350 نفر تعیین شد. نتایج این پژوهش نشان داد ورزش برای توسعه و صلح دارای اهداف متنوعی از توسعه و ایجاد صلح است که این اهداف شامل جذب جوانان به آموزش، اشتغال و آموزش، ترویج حل مناقشه و روابط صلح‌آمیز در جوامع، توانمندسازی زنان و ارتقاء برابری جنسیتی، کمک به مشارکت اجتماعی معلولین، ارتقاء آموزش بهداشت، مانند مقابله با ایدز، چاقی و دیابت، تلاش برای کاهش بی‌خانمانی و کاهش فعالیت‌های جنایتکارانه، خشونت شهری و جرم بودند. ورزش برای توسعه و صلح به‌عنوان یک حوزه اجتماعی گسترده شناخته می‌شود که برای دستیابی به انواع مختلف اهداف توسعه غیرورزشی و ایجاد صلح در سراسر جهان مورد استفاده قرار می‌گیرد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

مراجع

  • فاضلی، حبیب اله (1391). «ورزش و سیاست هویت»، پژوهشنامه علوم سیاسی، 155: 151-174.
  • محمدی عزیزآبادی، مهدی (1397). «ورزش عاملی در نزدیکی رابطه‌ی دولت و ملت»، مجموعه مقالات همایش روابط دولت و ملت در ایران. نشر مطالعات فرهنگی و اجتماعی، تهران: 359- 393.
  • محمدی عزیزآبادی، مهدی؛ بهشتی، سید صمد (1399). «جامعه شناسی سیاسی ورزش: تأثیر ورزش و ورزشکاران حرفه‌ای بر زندگی سیاسی»، فصلنامه سپهر سیاست، سال هفتم، 23: 141-174.
  • ملکوتیان، محمد (1388). «ورزش و سیاست»، فصلنامه سیاست، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دوره 39، تابستان، 2: 301-316.
  • Bardocz-Bencsik, M., & Doczi, T. (2019). “Mapping Sport for Development and Peace as Bourdieu’s Field”, Physical Culture and Sport. Studies and Research, 81(1): 1-12.
  • Beutler, I. (2008). “Sport serving development and peace: Achieving the goals of the United Nations through sport”, Sport in society, 11(4): 359-369.
  • Bourdieu, P. (1984). Translated by Nice R. (Ed.). 1979. Distinction – A social critique of the judgement of Taste. London: Routledge & Kegan Paul.
  • Bourdieu, P. (2000). Pascalian Meditations. Combridge: Polity Press in association with Blackwell, pp: 256.
  • Cohen, A., Taylor, E., & Hanrahan, S. (2020). “Strong intentions but diminished impact: Following up with former participants in a sport for development and peace setting”. Sport Management Review, 23(4):671-687.
  • Collison, H., Marchesseault, D. (2018). “Finding the missing voices of Sport for Development and Peace (SDP): Using a “participatory social interaction research” methodology and anthropological perspectives within African developing countries”. Sport in Society, 21: 226-242.
  • Elias, N. (1991). The Society of Individuals. Oxford: Basil Blackwell, UK.
  • Giulianotti, R., Darnell, S., Collison, H., Howe, P. D. (2018). “Sport for Development and Peace and the environment: The case for policy, practice, and research”. Sustainability, 10: 2241.
  • Giulianotti, R., Hognestad, H., & Spaaij, R. (2016). “Sport for development and peace: Power, politics, and patronage”. Journal of Global Sport Management, 1(3-4): 129-141.
  • Kidd, B. (2008). “A new social movement: Sport for development and peace”. Sport in society, 11(4): 370-380.
  • Kidd, B. (2013). “A new social movement: Sport for development and peace”. Sport and foreign policy in a globalizing world (pp. 36-46). Routledge.
  • Lefèvre, B., Routier, G., & Llopis-Goig, R. (2020). “Sports participation in France and Spain: An international comparison of voraciousness for sport”. Poetics, 81: 101-129.
  • Levine, Jeffrey, F. (2018). “Exploring the capabilities approach in a sport for development and peace setting”. Electronic Theses and Dissertations. Paper 3097.
  • Lyras, A., Peachey, J. W. (2011). “Integrating sport-for-development theory and praxis”. Sport management review, 14(4): 311-326.
  • Peachey, J. W., Cohen, b., A., Shin, N., R., Fusaroa, B. (2017). “Challenges and strategies of building and sustaining inter-organizational partnerships in sport for development and peace”. Sport Management Review (Elsevier). 21, 2: 160-175.
  • Reid, S. (2006). The social consequences of community events in rural areas: A stakeholder perspective. PhD thesis, University of Queensland, Brisbane.
  • Rooney, D., Leach, J. & Ashworth, P. (2014).“Doing the Social in Social License, Social Epistemo-logy”, 28: 3-4, 209-218.
  • Schulenkorf, N. (2017). “Managing sport-for-development: Reflections and outlook”. Sport Management Review, 20(3): 143-151.
  • Skinner, J., Zakus, D. H., & Cowell, J. (2008). “Development through sport: Building social capital in disadvantaged communities”. Sport management review, 11(3): 253-275.

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار