1
دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزش دانشگاه شهید بهشتی و عضو هیأت علمی دانشگاه شمال
2
کارشناس ارشد آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی
3
کارشناس ارشد و عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد نوشهر
چکیده
خستگی به عنوان کاهش ناگهانی در توانایی یک عضله برای تولید حداکثر نیرو تعریف شده است. وقتی انقباض عضلانی با نیروی کمی برای مدت طولانی تحمل میشود، عضلات سینرژیست به تنهایی به طور مداوم فعال نیستند، بلکه دوره های متناوب فعالیت- خاموشی را تجربه میکنند. هدف از این تحقیق، بررسی رابطة متقابل عملکردی بین فعالیت عضلات دوقلوی داخلی و خارجی در طول حفظ انقباض ایزومتریک زیربیشینه پلانتار فلکشن بود. در یک مطالعة تجربی، تعداد 12 مرد سالم بدون سابقه آسیب دیدگی اندام تحتانی به طور داوطلبانه انتخاب شدند. آزمودنی ها 50 بار حرکت بلند شدن روی پنجة پا را انجام دادند و بلافاصله پس از آن، به مدت60 ثانیه به طور ایزومتریک در حالت پلانتار فلکشن باقی می ماندند. سیگنال الکترومیوگرافی سطحی از گاستروکنمیوس داخلی (MG) و خارجی (LG) در طول تحمل انقباض ایزومتریک ثبت گردید. دادهها در هر 10 ثانیه از انقباض جمع آوری شدند. فعالیت متناوب بین دو عضله به وسیلة تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر بین نسبت انتگرال الکترومیوگرافی(IEMG) بخش خارجی به داخلی مورد ارزیابی قرار گرفت. علاوه براین، جهت بررسی جانشینی بین عضلات سینرژیست ضریب همبستگی پیرسون بین میزان IEMG گاستروکنمیوس داخلی و خارجی محاسبه گردید. نتایج نشان داد که تفاوت معنیداری در نسبت انتگرال الکترومیوگرافی LGبه MG بین شش بلوک10 ثانیهای (از یک دقیقه انقباض) وجود دارد که تمایل به تناوب را در فعالیت عضلات سینرژیست نشان میدهد. همچنین، ارتباط متوسط، اما غیرمعنی داری که بین IEMG عضلات MGو LG در طول انقباض وجود داشت، به این اشاره دارد که این عضلات به طورکلی باهم فعالیت نمی کنند. یافته های این تحقیق نشان می دهد که فعالیت نسبی عضلات در قلوب داخلی و خارجی در طول انقباض ایزومتریک زیربیشینه ثابت نیست و برای حفظ نیروی ثابت با یک الگوی چرخشی به طور مکمل فعالیت می کنند.