تأثیر مجازی‌سازی ساختاری سازمان بر پایداری سازمانی با میانجیگری خرد سازمانی و هم‌افزایی سرمایه نیروی انسانی (مطالعه موردی: سازمان ورزش شهرداری تهران)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکترای مدیریت ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد همدان

2 استاد دانشگاه علامه طباطبائی تهران

3 استادیار مدیریت ورزشی، گروه تربیت‌بدنی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ملایر، ملایر، ایران

چکیده

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر مجازی سازی ساختار سازمان بر پایداری سازمانی با نقش میانجی سینرژی سرمایه انسانی و خِرد سازمانی می‌باشد. نوع تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر اجرا توصیفی– پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه کارکنان سازمان ورزش شهرداری تهران (480N= ) تشکیل دادند و همچنین نمونه آماری پژوهش با استفاده از جدول نمونه‌گیری مورگان و به صورت تصادفی طبقه‌ای از سازمان ورزش شهرداری تهران (215n=) انتخاب شد. به منظور گردآوری داده‌ها از یک پرسشنامۀ اطلاعات فردی و چهار پرسشنامۀ مجازی‌سازی سازمان (ویلیامیل استرید، 2007)، پرسشنامه خِرد سازمانی (براون و گرین، 2006) و پرسشنامه سینرژی سرمایه انسانی (احمدی و همکاران، 1396) و پرسشنامه پایداری سازمانی (دیک و همکاران، 2012) استفاده شد. روایی این پرسشنامه‌ها به تایید هفت نفر از اساتید مدیریت ورزشی دانشگاه آزاد اسلامی همدان رسید و همچنین پایایی پرسشنامه‌ها با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ به ترتیب 0.92، 0.87، 0.94 و 0.89 به‌دست آمد. در این تحقیق نیز برای برای تجزیه و تحلیل داده‌های جمع‌آوری شده ابتدا در سطح توصیفی با استفاده از شاخص‌های آماری به توصیف سوالات پرسشنامه پرداخته می‌شود و سپس در سطح استنباطی برای بررسی صحت و سقم فرضیه‌ها و روابط بین متغیر‌های تحقیق از تکنیک تحلیل مسیر با استفاده از نرم افزار اسمارت پی ال اس نسخه 3 استفاده شده است.. مهمترین نتایج به دست آمده از تحقیق حاکی از این بوده که مجازی‌سازی سازمان بر پایداری سازمانی با نقش میانجی سینرژی سرمایه انسانی و خِرد سازمانی تاثیر معناداری دارد.

کلیدواژه‌ها


  • اعظم صادق، پهلوان (1396). «الگوی ساختاری رابطه جامعه یادگیرنده حرف‌های و پایداری سازمانی با نقش واسطه‌ای هشیاری سازمانی: یک پژوهش آمیخته در نظام آموزش عالی»، مدیریت بر آموزش سازمان­ها، 1: 144-103.
  • افرازه، عباس؛ محمدنبی، ساویز؛ محمدنبی، سینا (1389). «الگوی سنجش و ارتقای درجه پایداری سازمانی با رویکرد مدیریت دانش،»، مطالعات مدیریت بهبود و تحول، 20 (61 ): 37 -63.
  • اهنرت، اینا؛ هری وس، جی؛ زینک، کلاس ‏‫(2017). پایداری و مدیریت منابع انسانی (توسعه سازمان‌های تجاری پایدار)، ترجمه علیرضا کوشکی ‌جهرمی، انتشار 1396، تهران‏‫: نیاز دانش.
  • آیباغی اصفهانی، سعید؛ حسنی، علی‌اکبر؛ حسینی‌نیا، سیدرضا (1397). «مدیریت منابع انسانی سبز؛ الگویی برای پایداری در سازمان‌های ورزشی (مورد مطالعه: اداره کل ورزش و جوانان استان خراسان شمالی)»، مدیریت منابع انسانی در ورزش، 5(2): 309-328.
  • دارسی، هیچکاک؛ مارشا، ویلارد (2018). راهنمای پایداری برای کسب‌وکار (استراتژی‌ها و ابزارهای کاربردی برای سازمان)، ترجمه محمد اعرابی خدیجه کریمی، انتشار 1397، تهران: دفتر پژوهش‌های فرهنگی.
  • رفیقی، محمد (۱۳۹۴) سینرژی الگوهای تعاملی ترمودینامیک در کیفیت آموزش سرمایه انسانی، اولین کنفرانس بین‌المللی مدیریت، اقتصاد، حسابداری و علوم تربیتی، ساری، شرکت علمی پژوهشی و مشاوره‌ای آینده ساز، دانشگاه پیام نور نکا.
  • شاهرخی، فرزان؛ نویدی، امیر؛ شوقی، بهزاد (1394). «تأثیر خرد سازمانی بر تأثیر بخشی کارکنان آموزش و پرورش استان مرکزی»، 11، (41): 75-61.
  • طباطبایی­فر، سید محمد؛ احمدی، حبیب؛ قیصری، علیرضا (۱۳۹۶). بررسی تأثیر مجازی سازی ساختار سازمانی بر مدیریت دانش کارکنان بانک توسعه صادرات ایران، سومین کنفرانس مدیریت و حسابداری و اقتصاد دانش بینان با تأکید بر اقتصاد مقاومتی.
  • عابدی جعفری، حسن؛ سادات، هانیه (1389). «چالش مدیریت منابع انسانی در سازمان‌های مجازی - بررسی رابطه‌ی بین درجه مجازیت سازمان و تعهد سازمانی»، مدیریت فناوری اطلاعات، 2(5): 64-76.
  • عسگری انارکی، آزاده؛ هاشمی فشارکی، فاطمه (۱۳۹۴). سازوکارهای افزایش سینرژی (هم‌افزایی) در سازمان‌های هلدینگ، کنفرانس بین‌المللی مدیریت، اقتصاد و مهندسی صنایع، تهران، مؤسسه مدیران ایده پرداز پایتخت ویرا.
  • فرج‌وند، اسفندیار (1396). «از هم‌افزایی تا هم‌آفرینی»، مدیریت سازمان­های دولتی، 6(1): 51-62.
  • قلی‌پور، آرین؛ امیری، بهنام (۱۳۸۸). «بررسی تأثیر فناوری اطلاعات بر رفتار سازمانی و بررسی چالش‌های هویتی در بخش‌های مجازی و تأثیر آن بر رفتار اعضای تیم».
  • موسوی، محمد؛ سرلک، محمدعلی؛ عابسی، سعید؛ مرادی، مرتضی (1392). «سنجش و ارزیابی خرد سازمانی و مدیریتی در سطوح مختلف سازمان‌های دولتی با نگرشی به ابعاد فلسفی»، فصلنامه بهبود مدیریت، 21: 127- 141.
  • نویدی، امیر؛ شوقی، بهزاد؛ عسگرانی، مرتضی؛ رنجبری، محمد (1396). «رابطه سبک‌های رهبری با خرد سازمانی کارکنان آموزش و پرورش استان مرکزی»، 11(1): 149-162.
  • یحیی‌زاده فر، محمود؛ حسینی، ابوالحسن؛ آقایی، ابوذر (۱۳۹۳). تجزیه و تحلیل عوامل سازمانی، فردی و اجتماعی مؤثر بر پایداری سازمانی، کنفرانس ملی رویکردهای نوین در مدیریت کسب و کار، تبریز، دانشگاه تبریز و سازمان مدیریت صنعتی.
  • Araújo, D., & Davids, K. (2016). Team synergies in sport: theory and measures. Frontiers in psychology, 7: 1449.
  • Chatterjee, S., Moody, G. D., Lowry, P. B., Chakraborty, S., & Hardin, A. (2015). Strategic Relevance of Organizational Virtues Enabled by InformationTechnology in Organizational Innovation. Journal of Management Information Systems, Forthcoming.
  • Fitzgerald, M. P., Sagaria, M. A. D., & Nelson, B. (2014). “Career patterns of athletic directors: Challenging the conventional wisdom”. Journal of Sport Management, 8(1): 14-26.
  • Harrison-Hill, T., &Chalip, L. (2005). “Marketing sport tourism: Creating synergy between sport and destination”. Sport in Society, 8(2): 302-320.
  • HUANG, Y. L., & SHAO, Y. J. (2015). “Development of Network Sports Organization: Challenge of Virtualization and Reality”. Journal of Beijing Sport University, 11: 001.
  • Jackson, B., Gucciardi, D. F., & Dimmock, J. A. (2014). “Toward a multidimensional model of athletes’ commitment to coach-athlete relationships and interdependent sport teams: A substantive-methodological synergy”. Journal of Sport and Exercise Psychology, 36(1): 52-68.
  • Ji, W., Zhang, S., Yukawa, S., Onomura, S., Sasaki, T., Miyazawa, K. I., & Zhang, Y. (2018). “Regulating Higher‐Order Organization through the Synergy of Two Self‐Sorted Assemblies”. AngewandteChemie International Edition, 57(14): 3636-3640.
  • Joshi, P. R., & Islam, S. (2018). “E-Government Maturity Model for Sustainable E-Government Services from the Perspective of Developing Countries”. Sustainability, 10(6): 2071-1050.
  • Lee, Y. (2017). “Exploring the relationship between E-government development and environmental sustainability: A study of small island developing states”. Sustainability, 9(5): 732.
  • Lopes, C. M., Scavarda, A., Hofmeister, L. F., Thomé, A. M. T., & Vaccaro, G. L. R. (2017). “An analysis of the interplay between organizational sustainability, knowledge management, and open innovation”. Journal of Cleaner Production, 142: 476-488.
  • Maletič, M., Maletič, D., &Gomišček, B. (2018). “The role of contingency factors on the relationship between sustainability practices and organizational performance”. Journal of Cleaner Production, 171: 423-433.
  • Paliokaitė, A., &Pačėsa, N. (2015). “The relationship between organisational foresight and organisational ambidexterity”. Technological Forecasting and Social Change, 101: 165-181.
  • Solansky, S. T. (2017). “To fear foolishness for the sake of wisdom: A message to leaders”. Journal of business ethics, 122(1): 39-51.
  • SookEo, Yong, Young-Hae Kim, Nae-Young Le (2014). “Path Analysis of Empowerment and Work Effectiveness among Staff Nurses”. Asian Nursing Research, 8(1): 42–48.
  • Wang, N., Yao, S., Wu, G., & Chen, X. (2017). “The role of project management in organisational sustainable growth of technology-based firms”. Technology in Society, 51: 124-132.
  • Wolfe, R. A., Weick, K. E., Usher, J. M., Terborg, J. R., Poppo, L., Murrell, A. J., … & Jourdan, J. S. (2005). “Sport and organizational studies: Exploring synergy”. Journal of management inquiry, 14(2): 182-210.
  • Ziakas, V., & Costa, C. A. (2011). “The use of an event portfolio in regional community and tourism development: Creating synergy between sport and cultural events”. Journal of Sport & Tourism, 16(2): 149-175.