هدف از پژوهش حاضر، تعیین نقش و جایگاه عامل امنیت در بین مجموعة عوامل مؤثر بر توسعة جهانگردی ورزشی بر حسب وضعیت موجود و مطلوب میباشد. جامعة آماری پژوهش در بر گیرندة 62 متخصص ورزشی متشکل از اساتید و دانشجویان دکتری تربیت بدنی با گرایش مدیریت و برنامه ریزی میباشد. ابزار پژوهش، پرسشنامهای محقق ساخته است که پس از تأیید روایی و پایایی (83/0=α) توزیع گردید. در این پژوهش، پس از توصیف دادهها از آزمون فریدمن برای رتبه بندی عوامل و آزمون ویل کاکسون برای تعین اختلاف میانگین رتبههای عوامل استفاده شده است. از بین دوازده عامل مؤثر بر جهانگردی ورزشی، عامل امنیت در وضعیت موجود رتبه دوم را به خود اختصاص داد. این در حالی است که برای توسعة جهانگردی ورزشی و نیل به وضعیت مطلوب طبق یافتههای پژوهش عامل امنیت رتبه نخست را به خود اختصاص میدهد. پس از امنیت، عامل رویدادهای ورزشی قابل توجه است که در وضعیت موجود رتبه اول و در وضعیت مطلوب رتبه پنجم را به خود اختصاص میدهد. رتبه بندی کلیه عوامل در مقاله ارائه گردیده است.
نصیریان، جلال، الگوهای رفتاری در کشورهای باستانی ایران، نشریه گردشگری، شمارة 20، ص 22.
ضرغام، حمید (1375) مدل برنامه ریزی استراتژیک ایران، پایان نامه دکتری، دانشکده مدیریت دانشگاه تهران، ص30 .
Chalip, L., Green, B.C., & Hill, B. (2003). Effects of sport event media on destination image and intention to visit. Journal of Sport Management, 17, 214-234.
Daniel C. Funk & Tennille J. Bruun (2007) The role of socio psychological and culture-education motives in marketing international sport tourism: A cross-cultural perspective. Tourism management. Elsevier, 28,806-819.
Gibson, H., Attle, S., & Yiannakis, A. (1998). Segmenting the sport tourist market: A lifespan perspective. Journal of Vacation Marketing, 4, 52–64.
Gibson, H. (Ed.) (2006). Sport tourism: Concepts and theories. Oxon: Rout ledge
Higam. J & Hinch. T (2006) Sport and Tourism Research: A Geographic Approach. Journal of Sport & Tourism, pp.31-49.
Simon Hudson, PhD, 2003, Sport and Adventure Tourism.
Solberg.H. & Preuss. H (2007)Major sport events and long-term tourism impacts. Journal of sport Management, 21,213-234.