Basic communication skills and conflict management styles: The Study of physical education experts in Tehran Universities

Document Type : Research Paper

Authors

Abstract

In this paper, we tried to survey on communication skills relevance to physical education expert's quintuplet styles of Organizational Conflict Management (OCM). Descriptive- correlation method been used to attain this purpose. The 70 physical education expert in state universities of Tehran that were picked by simple random sampling has been evaluated. Data was gathered by Baron, j. (1981) communication skills questionnaire and to analysis them K-S test, Independent t-test, Repeated Measure ANOVA and Pearson correlation coefficient been used. The results indicated that there is no significant relationship between male and female experts nor in level of communication skills and its dimension and nor in CM styles. Pearson correlation coefficient test indicated that there is positive relation among avoiding, accommodating and dominating style with communication skills and its three dimensions – feedback, auditory and verbal. No correlation between integrating and compromising style with communication skills been sighted.

Keywords

Main Subjects

References

- رابینز، استیفن (1383). مدیریت رفتار سازمانی. ترجمه علی پارسائیان و محمد اعرابی، تهران، مؤسسه مطالعات و پژوهش‌های بازرگانی، چاپ پنجم.
- سلیمانی، نادر (1384) بررسی رابطه بین رضایت شعلی و روحیه کارکنان مدارس با کاربرد سبک‌های مدیریت تعارض. پژوهش‌های تربیتی، دانشگاه آزاد واحد بجنورد، شماره دوم، صص: 83-101.
- فانی، علی اصغر. عرب کلمری، محبوبه (1384). تأثیر موانع ارتباط فردی بر تعارض سازمانی. تدبیر، شماره 163، صص: 33-38.
- فهیم، حسن؛ امیرتاش، علی محمد؛ هادوی، فریده (1385). رابطه مهارت‌های ارتباطی با راهبردهای مدیریت تعارض بین مدیران آموزشی و اجرایی دانشکده‌های تربیت بدنی دانشگاه‌های کشور. اولین کنگره بین‌المللی رویکرد‌های نوین تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران.
- فیاضی، مرجان (1388). تعارض ادراک شده و سبک­های مدیریت. فصل­نامه رهبری و مدیریت آموزشی، دانشگاه آزاد اسلام واحدگرمسار، سال سوم، شماره 5، صص:85-98.
- قوی‌اندام، خلیل (1386). بررسی ارتباط بین سبک‌های مدیریت تعارض و اثربخشی مدارس راهنمایی دخترانه ناحیه 4 مشهد. پژوهش‌های تربیتی، شماره سیزدهم، صص: 142-160.
- کرمی، مرتضی؛ گودرزی، احمد (1383). مدیریت تعارض. نشریه مدیر ساز، شماره 3 و 4، صص: 76-87.
- نصر اصفهانی، علی (1379). مدیریت رفتار گروهی، انتشارات جهاد دانشگاهی واحد اصفهان، چاپ اول، اصفهان.
- مرتضوی و مهربان، حمید (1383). بررسی رابطه­ی بین مهارت­های ارتباطی مدیران و تعهّد سازمانی دبیران. پژوهشنامه­ی علوم انسانی و اجتماعی، 16، 123-145.
- هال، ریچارد اچ (1381). سازمان، ساختار، فرآیندها و ره­آوردها. ترجمه علی پارسائیان و سید محمد اعرابی، تهران، دفتر پژوهش‌های فرهنگی.
-  Asteriaa, D., Suyantib, D., Utaric, D., and Wisnu, D. (2014). Model of Environmental Communication with Gender Perspective in Resolving Environmental Conflict in Urban Area (Study on the Role of Women’s Activist in Sustainable Environmental Conflict Management). Procedia Environmental Sciences, Vol. 20, PP: 553 – 562.
-  Blake, R.R., & Mouton, J.S. (1964). The Managerial Grid. Houston: Gulf Publishing
-  Cardilo, D. (2003). Seven strategies for managing conflict.
Http://www.nursingspectrum.com. (www.cardillo.com)
-  Jones, G.R., George, J.H., and Charles, W. (2000). Contemporary management. Boston: MCGraw-Hill.
-  Kantek, F., and Gezer, N. (2009). Conflict in schools: Student nurses’ conflict management styles. Nurse Education Today, Vol. 29, pp. 100–107.
-  Kim, Y., and Yong, J. (2011). The influence of Chemyon on facework and conflict styles: Searching for the Korean face and its impact. Public Relations Review, Vol. 37, pp. 60–67.
-  Koj, A. (2010). Services and conflict management: Cultural and European integration perspectives. International Journal of Intercultural Relations, Vol. 34, pp. 88–96.
-  Kozan, M. K. (1989). Cultural Influence on Style of handling interpersonal conflicts; comparison among Turkish, Jordanian and USA. Managers Human Relations, Vol. 42, pp. 787-799.
-  Li, C., Cropp, F., and Jin. Y. (2011). Identifying key influencers of Chinese PR practitioners’ strategic conflict management practice: A survey on contingent variables in Chinese context. Public Relations Review, Vol. 36, pp. 249–255.
-  Mahon, J. (2009). Conflict style and cultural understanding among teachers in the western United States: Exploring relationships. International Journal of Intercultural Relations, Vol. 33, pp. 46–56.
-  Nordin, S.M., Sivapalan, S., Bhattacharyya, E., Wan­Ahmad, H.H.W.F. and Abdullah, A. (2014). Organizational Communication Climate and Conflict Management: Communications Management in an Oil and Gas Company. Procedia - Social and Behavioral Sciences, Volume 109, Pages 1046–1058.
-  Rahim, M. A. (1983). A Measure of styles of handling interpersonal conflict. Academy of Management Journal, Vol. 26, pp. 368-376.
-  Randeree, K., and El Faramawy, A.T. (2011). Islamic perspectives on conflict management within project managed environments. International Journal of Project Management, Vol. 29, pp. 26–32.
-  Slabbert, A. D. (2004). Conflict management styles in traditional organizations. The Social Science Journal, Vol. 41, pp. 83–92.
-  Sportsman, S., and Hamilton, P. (2007). Conflict management styles in the health professions. Journal of Professional Nursing, Vol. 23, No 3, pp. 157–166.
-  Thomas, K.W. (1976). Conflict and Conflict Management. En Dunnette, M.D. (ed.). Handbook of Industrial and Organizational Psychology, Chicago: Rand McNally.
-  Wertheim, E. (2002). Negotiations and resolving conflicts: An overview. College of Business Administration, Northeastern University, [available at: http://web. cba. neu. edu/~ ewertheim/interper/negot3. htm].
-  Williamson, P.K. and Landzaat, L. (2014). Journal of Pain and Symptom Management Digging Deep in the Dirt of Communication: Teaching Skill, Conflict Management, and Negotiation Stance in Bedside, Intra professional, and Personal Interactions (FR410). Volume 47, Issue 2, Pp. 422-436.

Files

Share

How to cite

Statistics